Tajemniczy "sacroilliac"

Sacroilliac joint (SI) czyli staw krzyżowo - biodrowy łączy miednicę z kręgosłupem, zupełnie jak u człowieka. Kręgosłup konia biegnie powyżej miednicy, gdzie 5 kręgów łączy się w kość krzyżową. Łączy się ona z miednicą za pomocą stawu krzyżowo-biodrowego. Sam staw zbudowany jest z dwóch płaskich powierzchni stawowych zespolonych trzema silnymi więzadłami. Podobnie jak inne stawy posiada w swej budowie chrząstkę i płyn stawowy.

Funkcja - Zadaniem tego stawu jest przenoszenie napędu z kończyn miednicznych podczas odpychania od podłoża na kręgosłup i tułów konia.

Mechanizm - Staw ten posiada ograniczoną ruchomość 1-2 stopni w zależności od pozycji miednicy. Jeśli miednica jest bardziej podstawiona pod tułów, zakres ruchu w stawie zwiększa się w porównaniu do położenia miednicy w neutralnej pozycji, kiedy jest bardziej "sztywna".

Urazy - główne urazy dotyczące tego obszaru to nagły uraz spowodowany upadkiem i stany zapalne (zwyrodnienia) w stawie spowodowane nadmiernym przeciążeniem. Skręcenie - jak w każdym stawie możliwe jest jego skręcenie i naderwanie łączących go więzadeł. Jeśli więzadło rozciągnięte zostanie ponad jego fizjologiczną długość - dochodzi do rozerwania włókien i ich uszkodzenia w równym stopniu. W przypadku stawu krzyżowo-biodrowego dochodzi do niewielkich uszkodzeń włókien i nie są znane przypadki zwichnięć czy złamań w tym stawie. Powstały stan zapalny w wyniku mikrouszkodzeń włókien może być bolesny i goi się zwykle w ciągu 1-6 tygodni.

Zwyrodnienia w tym stawie są dość powszechne zarówno w przypadku koni jako następstwo urazu w tej okolicy jak i w przypadku koni starszych, które nie miały żadnych problemów w przeszłości. Zmiany zwyrodnieniowe pojawią się także jeśli staw był poddawany nadmiernym obciążeniom, wtedy kiedy chrząstka poddawana jest takim przeciążeniom, że dochodzi do jej uszkodzenia a w dalszej kolejności do uszkodzenia powierzchni stawowych.

Rotacja miednicy - urazy w obrębie stawu krzyżowo-biodrowego charakteryzują się widoczną asymetrią albo tzw. rotacją miednicy. Kiedy obserwujemy konia z tyłu ? jedna ze stron miednicy będzie wyżej lub niżej. Z reguły występuje też atrofia mięśniowa, lub mięśnie są słabiej rozwinięte po stronie urazu. Pamiętając o tym, ze ruchomość w tym stawie jest nieznaczna to w jaki sposób dochodzi do widocznej rotacji? Otóż zachodzi ona w obszarach ściśle związanych z miednicą. Odcinek piersiowy kręgosłupa (tam gdzie leży siodło) jest miejscem gdzie jest największa ruchomość tułowia konia dlatego może być przyczyną rotacji i przechylenia miednicy. Stawy biodrowe również mogą być tego przyczyną. Taka rotacja ?przytrzymywana? jest przez ogromne pokłady mięśniowe kręgosłupa i zadu jako skutek próby zmniejszenia bólu po urazie.

Cykl urazowy
Przyczyna (pierwszy uraz) - przeciążenie, rozerwanie włókien więzadła, powstanie stanu zapalnego * Skurcz mięśni na skutek ochrony i stabilizacji stawu podczas bolesnej fazy ostrej * Ból i ostry stan zapalny mija * ogromne masy mięśniowe pozostają skurczone i utrzymują staw w nieprawidłowej pozycji * wzrasta przeciążenie stawu ponieważ jest on obrócony bądź leży w nieprawidłowej pozycji * dochodzi do zmian zwyrodnieniowych * dochodzi do ponownego pojawienia się stanu zapalnego i bólu związanego z zwyrodnieniem i cykl powtarza się.

Z każdym razem kiedy cykl się powtarza dochodzi do silniejszego spazmu mięśniowego i większego jego wpływu na funkcjonowanie stawu krzyżowo ? biodrowego, kręgosłupa i miednicy. Podsumowując, pierwotne drobne uszkodzenia więzadeł w obrębie tego stawu prowadzą do rotacji miednicy i utraty jego funkcji. Koń musi więc zrekompensować rotację miednicy i większe obciążenia przejmują inne stawy i mięśnie co może prowadzić do dalszych problemów.

Co robić, jak leczyć?
Jeśli właściciel konia jest świadomy i rozumie cykl urazowy stawu krzyżowo-biodrowego oraz potrafi wychwycić moment pierwszego uszkodzenia w obrębie stawu, jego dysfunkcja nie będzie dużym problemem. Jednak nie o takich przypadkach jest zwykle mowa. Nawet jeśli problemy występujące w obrębie stawu krzyżowo-biodrowego są zrozumiałe dla właściciela konia, bardzo trudno jest wyłapać moment pierwszego ?urazu?. Często niewielkie przemieszczenia w obrębie stawu powodują jedynie dyskomfort bez widocznych oznak bólowych.
Kontuzja ta jest trudna do zauważenia ze względu na brak występowania kulawizny i przerywane występowanie innych oznak dyskomfortu u konia w tym: pogorszenie wydajności, brak chęci do ruchu naprzód, problemy z galopem, nierówna praca zadu, widoczna asymetria miednicy, odmowa skoków.
W większości przypadków wierzchowiec będzie odmawiał podstawienia zadu jako że ta pozycja powoduje ułożenie stawu w bardziej mobilnej i mniej stabilnej pozycji co uważa się za przyczynę skręceń w obrębie tego stawu. Np. w lądowaniu po skoku, kiedy kończyny miedniczne wkraczają pod kłodę konia możliwe jest tylko niewielkie przesunięcie w obrębie stawu i jedna strona miednicy przemieszcza się bardziej do przodu powodując rozciągnięcie więzadeł.

Jeśli jesteśmy dość spostrzegawczy i wyłapiemy moment pierwszego urazu koń powinien odpocząć ok. tygodnia podczas którego ustąpi ból i ostry stan zapalny. Następnie należy zastosować zabiegi fizjoterapeutyczne w celu usunięcia spazmu mięśniowego i korekcji ułożenia miednicy jeśli doszło do jej rotacji. Koń może pracować ale należy unikać niestabilnych pozycji miednicy czyli pracy w galopie, skoków i pracy w zebraniu. Kontynuacja fizjoterapii w dalszym czasie jest korzystna dla utrzymania normalnej mechaniki w obrębie miednicy.

W przypadkach przewlekłych, utrzymujących się latami, postępowanie jest oczywiście bardziej skomplikowane. Dochodzi bowiem do chronicznych napięć, osłabienia i zmian w mechanice ruchu aż do kręgosłupa. Postępowanie ma na celu zniwelowanie powstałych napięć mięśniowych, korekcję rotacji oraz mobilizację osłabionych mięśni. Koń powoli zaczyna pracować prawidłowymi mięśniami odbudowując je, stopniowo wzmacniając i rozluźniając. Nie ma dłużej już potrzeby kompensowania osławionych mięśni przez inne. Jeżeli koń przed długi czas chronił staw krzyżowo-biodrowy, staje się sztywny - dlatego terapia będzie polegać także na poprawie elastyczności i zakresu ruchu konia. Jeśli doszło do zmian zwyrodnieniowych, są one zaawansowane i koń nie reaguje za fizjoterapię korzystne może być podanie leku dostawowo.

W takich przypadkach zwykle koń kuleje i widoczna jest atrofia mięśni zadu i taki stan można dość łatwo rozpoznać.

Na czy polega więc terapia?
Przede wszystkim terapia manualna i mobilizacja tkanki mięśniowej ma na celu usunięcie spazmów mięśniowych i przywrócenia ich prawidłowej funkcji i odżywienia. Mobilizuje do odbudowy i działa przeciwbólowo. Oprócz samego masażu fizjoterapeuta ma do wyboru szeroki zakres zabiegów wspomagających terapię: ultradźwięki, laser, elektroterapia, plastry kinesio czy akupunktura.

Masz wątpliwości czy Twój koń ma problemy w obrębie stawu krzyżowo-biodrowego i chcesz mu pomóc? Napisz: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript. lub zadzwoń: 503-038-390.